rozpęknąć się
Wielki słownik ortograficzny PWN*
roz•pęk•nąć się -k•nie się, -k•ną się; -k•nij•cie się; -kł się a. -k•nął się, -k•ła się; -kł•szy się a. -k•nąwszy się
Słownik języka polskiego PWN*
rozpęknąć się — rozpękać się
1. «pękając, rozpaść się»
2. «o sercu jako siedlisku uczuć człowieka: ulec skrajnej rozpaczy»